De heenreis en de eerste dag

17 juni 2018 - Ubud, Indonesië

Hoi hoi,
Hier een verhaaltje vanuit Bali.
We zijn vrijdag 15 juni 2018 21.00u vertrokken vanaf Schiphol met KLM naar Singapore. We zaten in een groot vliegtuig waar ongeveer 620 mensen in zaten. De vlucht ging super goed, veel geslapen, gegeten en gedronken en wat films gekeken, soort vliegend restaurant maar dan anders. Deze vlucht duurde ongeveer 12,5 uur. Aangekomen in Singapore hadden we 1,5u overstap tijd. Dus wij dachten eerst even rustig naar de wc te gaan en vervolgens wisten we niet waar we heen moesten. Gevraagd aan een mevrouw van KLM op het vliegveld maar die vertelde ons dat we al erg laat waren en het nog ver weg was van waar we moesten boarden en we haast moesten maken. PANIEK. Waar moesten we in godsnaam heen? Nou, naar A19 en dat zat echt aan de andere kant van het vliegveld. Wij rennend over het vliegveld waar we uiteindelijk een kwartier over hebben gedaan. Vervolgens kwamen we er bezweet achter dat we een trein hadden kunnen pakken... Het was nogal onduidelijk voor ons en echt een super groot vliegveld. Weer door de douane heen en daar zagen we al staan: last call. Maar hey, we waren op tijd en hadden onze workout weer gehad.
De vlucht van Singapore naar Denpasar (Bali) duurde ongeveer 3uurtjes en waren zo voorbij.
Nou daar waren we hoor zaterdag 16 juni 20.00u (lokale tijd) dus +6u tijdsverschil met Nederland. Bali ligt trouwens best dichtbij Australië, dat zagen we telkens op ons schermpje in het vliegtuig.
We hadden thuis al een hotel geboekt voor het eerste nachtje en moesten op het vliegveld nog een taxi regelen. In het vliegtuig zat een Nederlandse meid naast ons die in haar eentje ging backpacken in Bali. We dachten dat we de taxi misschien met haar konden delen maar helaas gingen we allebei de andere kant uit. We hebben nummers uitgewisseld zodat we elkaar op de hoogte kunnen houden van de leuke plaatsjes en wie weet komen we elkaar nog ergens tegen.
We hebben veelste veel betaald voor die taxi maar we moesten nog een beetje wennen aan het omrekenen. Ik had namelijk 2600000 rupiah contant bij, dit is ongeveer €160. Aangekomen in het hotel op een niet toeristische plek in Denpasar kwamen we in een niet luxe hotelkamer wat ook nog eens heel erg stonk. Maar dat mocht de pret niet drukken want Annemijn en ik zijn aangekomen in MOTHERFUCKING BALI (hoe wij het al een paar maanden noemen). Even wat spulletjes gepakt en opzoek naar winkeltjes voor wat water en een drankje. We kwamen dus echt in een niet toeristisch gebied en hebben dus meteen wat sightseeing meegepakt. Grote, zwarte beestjes en loslopende honden jaagde ons even de stuipen op het lijf en we moesten ook een beetje wennen aan dat ze hier links rijden. Nadat we wat dingetjes gescoord hadden en nog een biertje hadden gedronken gingen we dan om 01.30u toch echt lekker slapen.
Vandaag gingen we om 8u ontbijten. We wisten niet zo goed waar het ontbijt nou was en zagen niks.. Toen dachten we laat het ontbijt maar zitten we eten nog wel een crackertje die ik toevallig nog in de tas had zitten en vertekken dan. Maar wij ongeduldige Nederlanders hadden wat meer geduld moeten hebben want daar kwamen 2 lieve vrouwtjes aan met geroosterd broodje met ei en watermeloen. Dus toch ontbijt :-)
Oké en toen, we gaan naar Ubud maar moesten eerst even online een hotelletje boeken. Dit was al snel gelukt.
Daarna hebben we de spullen gepakt en hebben we via de receptie een taxi geregeld naar Ubud. Het was zo'n 40 minuutjes rijden naar Ubud en nu zagen we Bali in het daglicht. Wat gaaf. Een hele andere cultuur met veel heilige gebouwen beelden en bloemen. Er is hier veel natuur en erg mooi.
Vanmiddag aangekomen in Ubud en nu hebben we een erg mooi hotelletje genaamd Bumi Muwa, met een lekker zwembad en tussen de mooie bomen. En eindelijk hebben we onze vriendjes weer terug; de gekko's.
Vandaag hebben we even wat door de winkelstraat gewandeld en wat rondgekeken. Hier is echt die typische Indonesische stijl, zo leuk!
Ook lopen de aapjes hier los en kom je hier dus een verkeersbord tegen met: pas op overstekende aapjes.
Echt cool om te zien dat ze hier gewoon los lopen, in grote groepen. Spelend en rennend achter elkaar aan, steken ze de drukke weg over, maar ze zijn wel zo slim om eerst even links en rechts te kijken. Als het donker is zijn de aapjes wel te horen maar niet te zien. Ze zitten ergens verstopt in de bomen.
Het is prachtig weer, we dachten eigenlijk dat het nu het regenseizoen zou zijn omdat dat deze tijd van het jaar ook zo in de Filipijnen is en dat ligt hier niet heel ver vandaan. Maar hebben wij even geluk! Het heeft hier al sinds april niet meer geregend en het regenseizoen begint pas in oktober!!!!
Vanmiddag hebben we bij Ibu susu (betekent moeder melk ;-)) een hapje gegeten en cocktails gedronken. Ook hebben we bij een toeristenloket wat informatie opgedaan en vast de boot voor woensdag naar de Gili eilanden waar we dan een paar dagen verblijben, geboekt. De plannen voor morgen zijn ook al gemaakt.
Van een jetlag hebben we (nog?!) geen last.
We kwamen op het idee om voor onszelf toch een kleine blog per dag bij te houden zodat we hier later weer een boek van kunnen laten afdrukken en we onze herinneringen weer op papier hebben staan.
( En allerliefste pap, dat is nu de tweede vaderdag dat ik aan de andere kant van de wereld zit, maar ik denk aan je en ik hou van je pap!!!)

Wij vermaken ons super en zijn nu al in love met Bali!

Liefs uit Ubud,
Monica

Foto’s